W naszej hodowli pszczoły Elgon opieramy się na doświadczeniu oraz materiale reprodukcyjnym twórcy tej pszczoły Erika Osterlunda oraz hodowcy Josefa Kollera.
Oferujemy Państwu matki Elgon nieunasienione oraz unasiennione naturalnie.
Jak wiadomo, naturalnym środowiskiem pszczół nie jest ul, lecz wszelkiego rodzaju dziuple, szczeliny zagłębienia i tym podobne. Przez setki lat potrafiły one w naturalny sposób radzić sobie ze wszelkimi chorobami oraz pasożytami. W dzisiejszych czasach starają się one znaleźć dla siebie miejsce pomiędzy naturą a nowoczesnym rolnictwem, często niestety bogatym w środki chemiczne oraz pestycydy. Nowoczesne metody walki z chorobami/ pasożytami pszczół niestety do naturalnych nie należą. Aby jednak lepiej zrozumieć pszczoły w ich walce z przeciwnościami i chorobami, powinniśmy bardziej przyjrzeć się im w ich naturalnym - nieskażonym środowisku. Mając taką wiedzę możemy wykorzystywać ją w naszej pracy.
Jak wiemy obecnie największym zagrożeniem dla pszczół jest dręcz pszczeli zwany popularnie Varroa destructor, nie jest on bezpośrednią przyczyną upadku rodziny pszczelej - pozwala natomiast rozwijać się groźnym dla pszczół wirusom. Obecne sposoby walki z tym pasożytem pozbawiają rodzinę pszczelą możliwości rozwoju naturalnego instynktu walki z tym problemem dlatego często zdarza się tak, że bez naszej pomocy rodzina pszczela skazana jest na zagładę. Dlatego duży nacisk kładzie się na poszukiwanie oraz wyhodowanie pszczoły naturalnie odpornej/ umiejącej poradzić sobie z Dręczem Pszczelim, z tzw. Instynktem VSH (Varroa Sensitive Hygiene - higiena czuła na varroa).
Dobrym miejscem do rozpoczęcia poszukiwań okazała się Afryka. Niektóre rodzaje pszczół były podobne do tych europejskich, a między innymi Monticola (z gór wschodniej Afryki). W 1989 roku grupa pszczelarzy ze Szwecji (Dr Bert Thrybom, Erik Bjorklund, Erik Osterlund oraz Michael van der Zee) udała się na terany wygasłych wulkanów tarczowych w Afryce Wschodniej na granicy Kenii i Ugandy w góry Elgon. Pobrali oni próbki nasienia od obecnych tam trutni oraz jajka, larwy i sprowadzili je do kraju w celu podjęcia próby zróżnicowania genetycznego i selekcji - a w szczególności chodziło o silny instynkt higieniczny oraz zachowanie dziedzictwa i pierwotnych cech. W taki sposób rasa Apis mellifera monticola trafiła na tereny Szwecji.
Afrykańska Monticola nie była zbytnio defensywna jak niektóre rasy zwane "killer bees" Była stosunkowo łatwa w prowadzeniu. Aby nie doprowadzić do endogamii czyli hodowli wsobnej u Apis mellifera monticola została także sprowadzona inna pszczoła a mianowicie Apis mellifera sahariensis. Z pozyskanego nasienia Dr Bert Thrymbom rozpoczął inseminacje używając do tego pszczoły Buckfast Brata Adama, której rodziny chętniej przyjmowały nowe matki. Pszczoła ta przez dziesięciolecia używana była do selekcji i krzyżowania różnych ras na terenach Anglii i nie tylko. Selekcja prowadzona była na różnych modelach, nasienie Bucfast - matka Monticola i na odwrót.
Bardzo szybko praca na obu pszczołach przyniosła znakomite efekty, po wielu testach na rodzinach wykazujących obecność dręcza pszczelego można było rozpocząć hodowlę na większą skalę. Powstała pszczoła ELGON. Doskonałe połączenie pszczoły afrykańskiej o dosyć łagodnym temperamencie i silnym instynkcie VSH oraz pszczoły Bucfast znanej ze swoich wartościowych cech. Lata obserwacji pozwalały selekcjonować tą pszczołę w kierunku pszczoły komercyjnej o wysokiej odporności na dręcza oraz inne choroby tj. nosemoza, grzybica wapienna, zgnilec, pszczoły odpornej na niekorzystne warunki atmosferyczne, bardzo pracowitej, mało rojliwej, pszczoły która daje nadzieję na lepszą przyszłość.
